صدیقه حسن زاده 'روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با یادآوری اینكه نوع نگاه به تولید تئاتر در كشور نگاهی تخصصی نیست افزود : همین عامل سبب شده كه عموم تولیدات نمایشی ما در گونه های تخصصی تئاتر در كشور منحصر به كارهای جشنواره ای باشد.

وی ادامه داد: در حقیقت سازمان ها و موسسه های فرهنگی و هنری، به تولید آثار نمایشی تنها به چشم خروجی و برآیند فعالیت های خود آن هم منحصر به جشنواره های تئاتری نگاه می كنند و اعتلای تئاتر در تمامی ابعاد آن دغدغه اصلی این مجموعه ها به شمار نمی رود و به همین دلیل است كه ما در بخش های بسیاری از فعالیت های تئاتری خود دچار موازی كاری شده ایم.

مدیر 'اسیتج' ایران، فرهنگ سازی برای تماشای نمایش عمومی را زمانی دانست كه تولیدات نمایشی برای اجرای عمومی و نه جهت حضور محدود در جشنواره ها آماده شوند و گفت: به عنوان مثال نهادی مانند كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان نمی تواند به تنهایی بار تولید آثار نمایشی این ژانر مهم را به دوش بكشد.

وی ادامه داد: اگر خواستار رشد و توسعه تئاتر در كشور به معنای مطلق كلام هستیم باید به این امر توجه داشته باشیم كه تئاتر كودك و نوجوان به عنوان مهمترین گنه تولید آثار نمایشی برای آموزش مخاطب حرفه ای باید مورد حمایت تمامی دستگاه ها و مراكز متاولی امر فرهنگ و هنر باشد و انتظار حمایت از تنها یك مركز خاص برای انجام این مهم هیچ دستاور شگرفی را برای تئاتر ما به دنبال نخواهد داشت.

حسن زاده گفت: مركز هنرهای نمایشی و بازوهای اجرایی آن برای همه گیر كردن تئاتر و توسعه این هنر در كشور تنهاست و تنها در زمانی می تواند به تحقق شعار 'تئاتر برای همه' دست پیدا كند كه تولید و حمایت از آثار نمایشی دغدغه تمامی مراكز متولی فرهنگ و هنر در جامعه ما باشد.

وی ادامه داد: سازمان هایی مانند شهرداری، كانون پرورش فكری، حوزه هنری و مركز هنرهای نمایشی نهادهای قدرتمندی برای توسعه تئاتر در كشور به شمار می روند و هر یك ابزارهای خاص این مهم را نیز در اختیار دارند اما به دلیل نبود یك سازمان نظارت كننده و هماهنگ كننده فعالیت های نمایشی این نهادها، شاهد حركات متكثر و پیمودن مسیرهای متفاوت برای شعار واحد توسعه تئاتر در كشور هستیم .

فراهنگ**9266