ایالات متحده ایران را به مداخله مستقیم در سرکوب اعتراضات سوریه متهم می‌کند

شاید ایران و سوریه متحدان غریبی به نظر برسند. رهبر ایران، آیت‌الله علی خامنه‌ای، یک نظام مذهبی را هدایت می‌کند، حال آنکه بشار اسد، رییس‌جمهور سوریه، در راس حکومتی سکولار قرار دارد؛ یک کشور عرب است و دیگری فارس.

اما پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ این دو کشور دلیلی برای به هم پیوستن یافته‌اند.

پروفسور ژوبین گودرزی در می‌نویسد: "اتحاد ایران و سوریه از دل انگیزه و همچنین دشمنانی مشترک روییده است."

"سه دهه است که اهداف استراتژیک مشترک، این اتحاد را به رغم تلاش‌های مکرر برای جداکردن شان، حفظ کرده است."

از منظر تاریخی این دو کشور در مقابله با رقیبی مشترک، یعنی صدام حسین در عراق، و برای جلوگیری از پیشروی اسرائیل در لبنان و همچنین برای پیشگیری از هرگونه نفوذ آمریکا در خاورمیانه به هم نزدیک شدند.

آنان به ویژه بر سر حمایت از حزب‌الله لبنان و گروه‌های اسلام‌گرای تندروی فلسطینی چون حماس و جهاد اسلامی با یکدیگر متحد بوده‌اند.

مشکل یا راه حل؟

دیپلماتهایی که برای حل و فصل منازعه سوریه می‌کوشند نفوذ ایران بر متحدش را تصدیق می‌کنند.

حزب‌الله لبنان یکی از نقاط پیوند ایران و سوریه است

کوفی عنان، فرستاده مشترک سازمان ملل متحد و اتحادیه عرب به سوریه، می‌گوید گفتگوهایی در جریان است تا گروهی از میان کشورهایی که می‌توانند بر هر دو سوی منازعه اثر بگذارند شکل بگیرد. آقای عنان امیدوار است که ایران "بخشی از راه حل [بحران سوریه] باشد."

اما سوزان رایس، نماینده دائم ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل، ایران را "بخشی از مشکل" خوانده است.

ایالات‌متحده، ایران را به همکاری مستقیم با حکومت اسد متهم می‌کند.

برخی مقامات می‌گویند ایران مشاورانی را اعزام کرده است که در زمینه سرکوب شورش و تجهیزات شنود و کنترل به نیروهای امنیتی سوریه کمک می‌کنند.

دولت اوباما اقداماتی را علیه چند مقام امنیتی ایران به اجرا گذاشته است.

در ۱۸ مه ۲۰۱۱ خزانه‌داری ایالات‌متحده محسن شیرازی را (که از وی به عنوان یک فرمانده ارشد سپاه قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یاد می شود) به دلیل کمک به سرکوب اعتراضات در سوریه تحریم کرد.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اندکی پس از انقلاب ۱۹۷۹ شکل گرفت تا از نظام اسلامی دفاع کند و وزنه‌ای در برابر نیروهای مسلح عادی ایران باشد.

یک ماه پس از تحریم آقای شیرازی، ایالات متحده به تحریم دو تن از مقامات پلیس ایران، یعنی سرتیپ اسماعیل احمدی مقدم فرمانده پلیس ایران و سرتیپ احمدرضا رادان جانشین فرمانده پلیس ایران دست زد.

دولت ایالات متحده گفت که آقای رادان در آوریل ۲۰۱۱ به دمشق سفر کرده است و "با نیروهای امنیتی سوری ملاقات کرده و مشاوره‌هایی درباره این که دولت سوریه چگونه مردمش را سرکوب کند، ارائه کرده است."

روزنامه اسرائیلی هاآرتص در ۶ فوریه ۲۰۱۲ گزارش داد که سرلشگر قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس، شاخه برون مرزی سپاه پاسداران، به سوریه رفته و در جایی که هاآرتص "اتاق جنگ" سوریه توصیف کرده مستقر شده است و به این ترتیب در هدایت عملیات نظامی علیه نیروهای مخالف دولت نقش داشته است.

ایران به سرعت این اتهام را رد کرد. رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت امور خارجه، روز بعد اعلام کرد که ایران "به هیچ وجه" در امور سوریه مداخله نمی‌کند.

آقای مهمانپرست به خبرنگاران گفت: "از نظر ما مداخلات سایر کشورها در سوریه آرامش و امنیت این کشور را به خطر می‌اندازد."

"اتهاماتی که علیه ما عنوان می‌شود می‌خواهد فضای سوریه را به آشوب بکشاند، و ما این اقدامات و اظهارات را صحیح نمی‌دانیم."

'مردان ریشو'

گروه‌های مخالف دولت سوریه تلاش کرده‌اند حضور سربازان ایرانی در سوریه را به صورت تصویری مستند کنند.

ایالات متحده علیه چند مقام سپاه پاسداران که مدعی است در سرکوب مردم سوریه دست دارند تحریم‌هایی وضع کرده است

در ۲۵ آوریل ویدیویی در یوتیوب قرار گرفته است که ادعا می‌کند چهار نظامی را خارج از ساختمانی نشان می‌دهد. دو تن از آنان ریش دارند.

در شرح ویدیو ادعا شده است از آنجا که ریش گذاشتن در ارتش سوریه ممنوع است، این سربازان قاعدتا ایرانی هستند. البته ناظران دیگر معتقدند چنین ادعایی فاصله زیادی تا اثبات شدن دارد.

شاید قطعی‌تر از این ویدیو، مصاحبه سرتیپ اسماعیل قاآنی، جانشین فرمانده سپاه قدس، با خبرگزاری نیمه‌رسمی دانشجویان ایران- ایسنا در ۲۷ مه ۲۰۱۲ باشد.

از سرتیپ قاآنی نقل شده است که: "اگر جمهوری اسلامی در سوریه حضور نداشت، کشتار مردم آن چند برابر شده بود."

او افزوده بود: "وقتی در سوریه نبودیم، کشتار‌های مردم آن توسط معارضین زیاد بود، اما با حضور جمهوری اسلامی به طور فیزیکی و غیر فیزیکی جلوی کشتار‌های بزرگ در سوریه گرفته شد.."

این مصاحبه به سرعت از سایت ایسنا حذف شد و ایران دوباره به انکار دخالت مستقیم در سوریه پرداخت. اما اتحاد میان دو کشور به جای خود باقی است.