حوالی ساعت 10 صبح دوازدهم تیرماه 1367 اعماق نیلگون خلیج فارس پذیرای 298مسافر هواپیمای ایرباس جمهوری اسلامی ایران شد، كه در نزدیكی جزیره هنگام به دستور ناخدا ویل راجرز، فرمانده ناو جنگی وینسنس، هدف دو فروند موشك نیروی دریایی آمریكا قرار گرفت و سقوط كرد.

این هواپیما بندرعباس را به مقصد دبی ترك كرده بود اما هرگز در فرودگاه آن شهر فرود نیامد، این رخداد از تلخ ترین وقایع تاریخ ایران زمین است كه در آن تعدای از هموطنان مظلومانه هدف تیر غضب و دشمنی آمریكا قرار گرفتند.

لحظه هایی پس از سقوط این هواپیما، آمریكا اعلام كرد یك فروند هواپیمای اف 14 جمهوری اسلامی را هدف قرار داده، اما با مشخص شدن نوع هواپیما، آمریكا ادعای دروغین خود را تغییر داد و اعلام كرد كه مرتكب اشتباه شده، اما با بدست آمدن شواهد و مدارك بر این دلیل بی اساس نیز خط بطلان كشیده شد.

دولتمردان آمریكا برای رهایی از این ننگ تلاش و كوشش های بسیاری انجام دادند، كه از آن میان می توان به اینكه هواپیمای ایرباس خارج از دالان هوایی در حال پرواز بوده و ‌ناو آمریكایی بارها اخطار رادیویی برای هواپیمای ایران فرستاده اما از هواپیمای مسافربری ایران جوابی دریافت نكرده است! اشاره كرد.

اما وجود قطعات شناور مربوط به هواپیما و اجساد سرنشینان آن در سطح وسیعی از آب‌های سواحل جنوبی جزیره هنگام و تجهیزات پیشرفته در ناو جنگی وینسنس، همگی نشان از آن دارد كه هواپیما در مسیر درست پرواز می كرده و این مسئله برای ناو آمریكایی به طور كامل قابل تشخیص بوده است.

همچنین با توجه به ارتباط كلامی و ناوبری هواپیمای مسافربری، فرمانده ناو آمریكا با شنیدن مكالمه خلبان قادر بود، ماهیت هواپیمای مسافربری را شناسایی كند، هواپیمای مسافربری ایرباس از نظر حجم، شكل، اندازه و توانایی پرواز به طور كامل با هواپیمای اف 14 تفاوت داشت و ادعای ارسال اخطار روی باند غیرنظامی(اضطراری) از آنجا كه خلبانان دو منطقه همیشه در این باند به گوش هستند، همگی دلایلی هستند كه ادعای بی پایه و اساس آمریكا را غیر قابل قبول می كند. رد این اظهارات به همراه دلایل دیگری كه با گذشت زمان به دست آمد عمدی بودن این جنایت را كه در تاریخ هواپیمایی غیرنظامی بی‌سابقه بود به اثبات رساند.

جمهوری اسلامی ایران چهاردهم تیرماه 1367 در نامه ای به رییس شورای امنیت خواستار تشكیل جلسه فوری شورا برای رسیدگی به موضوع سقوط هواپیمای مسافربری ایران شد ولی این شورا تنها با صدور قطعنامه ای از سقوط هواپیمای مسافربری و غیر نظامی ایران در پرواز بین المللی 655 به وسیله موشك ناو جنگی آمریكا ابراز تاسف كرد.

ایران علاوه بر شورای امنیت و دیوان بین المللی دادگستری لاهه شكایت خود را به شورای ایكائو، نیز ارائه داد، اما تشكیلات تخصصی سازمان ملل متحد یعنی ایكائو (سازمان هواپیمایی كشوری بین المللی) به دور از مسائل سیاسی تصمیم نگرفت و به جای آن كه به بررسی فنی و ارائه راهكار به شورای امنیت بپردازد، تنها به ابراز تأسف و تسلیت به بازماندگان این حمله ناجوانمردانه بسنده كرد.

در این فاجعه كه از مهمترین موارد نقض حقوق بشر، حقوق بین‌الملل و حقوق سازمان بین‌المللی هوانوردی در تاریخ محسوب می‌شود، فرمانده ناو یادشده در اقدامی ناجوانمردانه از مقامات امریكایی نشان لیاقت دریافت كرد. همچنین پرونده حمله ناو آمریكایی وینسنس به هواپیمای مسافربری ایرباس جمهوری اسلامی ایران به علت كارشكنی های دولت آمریكا، سستی و انفعال مجامع بین المللی با تاخیر چند ساله تنها به پرداخت غرامت از سوی آمریكا منجر شد و به نتیجه منطقی نرسید.

كوچ غم انگیز مردمانی بی گناه كه هدف خشم و دشمنی آمریكا قرار گرفتند هیچ گاه از حافظه مردم ایران پاك نخواهد شد، آنجا كه ورای هر سیاستی، انسان هایی بی دفاع ناجوانمردانه آماج موشك های دشمن قرار گرفتند و بدرود حیات گفتند، یادشان همیشگی و نامشان جاوید خواهد بود، باشد كه درس عبرتی شود برای آنانی كه در راه دستیابی به اهدافشان از هیچ راهی چشم نمی پوشند و انسانیت را به سخره می گیرند.

اطلاع**2002**1717